dinsdag 11 februari 2014
Scrabble
Mijn moeder kwam op bezoek om de winter te breken en de zogenaamde feestdagen samen door te brengen. Zij arriveerde per vliegtuig, rechtstreeks vanuit Nederland naar het zuiden van Frankrijk. Zij had bijna af moeten zeggen, tegen haar wil. Een kleine week voor vertrek viel zij plat voorover op de straatstenen, uitgerekend op de dag dat zij een afspraak had met een behandelende arts voor haar op leeftijd geraakte hart. Dat hart weigert soms dienst en kennelijk was dat ook de oorzaak van haar valpartij. Met een gebroken neus, gekneusde handen, een gebroken rib en opname in een ziekenhuis als gevolg. Taai en volhardend als zij is, heeft zij alles op alles gezet om toch de geplande reis te kunnen maken. En zo kon ik haar begroeten terwijl ze in een rolstoel de aankomsthal werd ingereden, bont en blauw zag zij. Alsof ze een bokswedstrijd achter de rug had en ik informeerde of ze wel had gewonnen ondanks de blessures. Ze dacht van wel.
Na enkele dagen was zij in staat om korte wandelingen te maken en de zon scheen, dat hielp ook. Die zondag was er een vlooienmarkt die wekelijks plaatsvindt en in kalm tempo zijn we langs de uitstalling van allerlei tweedehands koopwaar gaan kuieren. Tegelijkertijd viel ons oog op een Scrabble spel tussen afgedankt speelgoed en goed gebruikte huishoudelijke artikelen. De dame die bij deze verzameling hoorde verzekerde ons dat het spel helemaal compleet was. Zij opende de doos, we zagen dat deze Franse versie inderdaad compleet was en de scores van haar zelf en haar familie zaten er nog in. Voor een tientje mocht het spel mee en zo hadden wij een deal, mijn moeder trakteerde.
Vervolgens thuis het spel gespeeld met het Larousse woordenboek op tafel, want als buitenlander weet je nooit zeker of je een bepaald woord wel correct spelt. Of dat een verkozen woord eigenlijk wel bestaat. En gelukkig zat er bij het spel een lijst met toegestane woorden die uit drie letters waren samengesteld, net alsof je lezen en schrijven leerde op de basisschool. Alleen was er op die school dan een voorkeur voor ongepaste woorden, die waren lekker kort en leidden tot afkeurende reacties van ouders en onderwijzend personeel. In de Franse lijst stonden drieletterige woorden waar ik nog nooit van gehoord had en die ook niet terug te vinden waren in het woordenboek. Maar wel handig om sommige letters te kunnen slijten.
In de Franse taal blijken de W, de X, de Y en de Z wel heel lastig te zijn om een woord mee te vormen. Kennelijk duurde de Fransen het 26 letters tellende alfabet te lang en zijn de meeste woorden in hun woordenschat voorafgaand aan de laatste letters als voldoende beoordeeld qua aantal, betekenis en nuance. De laatste 4 letters halen nog geen volle pagina in het woordenboek, waar dan ook nog woorden staan met hoofdletters en die mogen niet in het Scrabble spel. Spannend was het steeds om te proberen goede woorden te vormen, punten te behalen en te pogen om aan het eind van het spel nagenoeg alle letters te hebben gebruikt. Ging best goed eigenlijk en zelfs na het vertrek van mijn moeder komt het spel met regelmaat op tafel. Het is al een paar keer gelukt om tijdens een ronde alle 7 letters tot een woord te vormen en ook te laten aansluiten bij woorden die al waren gelegd. Zal een Fransman niet gauw nadoen in Nederland.
Sinds de 'smartphone' haar intrede deed en het aantal te gebruiken applicaties toenam, heb ik een tijd lang Wordfeud gespeeld, een soort compacte Scrabble. Aanvankelijk met een heleboel mensen tegelijk gespeeld, kandidaten kon je via een internet verbinding makkelijk vinden, ook in je eigen taal. Dat leverde soms ook grappige conversaties op, temeer daar de tegenspeler merkte dat er 7 uur tijdsverschil was, dat maakte nieuwsgierig. Een keer een meisje van een jaar of 9, die vroeg of ik meneer 'die en die' kende. Jazeker, maar ik vroeg hoe zij hem kende. Dat is mijn vader en hij verliest steeds van jou, merkte zij op. Uiteindelijk bleven er twee tegenspelers over, een vriendin die op hetzelfde eiland woonde en een mevrouw uit Nederland. De laatste speelster stelde ook vaak vragen. Naar aanleiding van de website met mijn schilderijen (boven aanzichten) had haar zoon gevraagd of ik ook piloot was. Hij wel in elk geval en of er in mijn buurt vacatures waren, want hij was pas gediplomeerd en werk was moeilijk te krijgen in Europa. Na de overtocht en de verhuizing heb ik Wordfeud links laten liggen en juist daarom was de vondst met mijn moeder een zeer welkome.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten