Dating

Een tijdje geleden hield na drie en een half jaar plotseling de relatie met mijn vriendin op. Haar Islamitische familie en vrienden - ver weg in Indonesië - beïnvloedden haar toen zij tijdelijk terug was. Onder andere om dichter bij de familie te blijven. Daar was geen ontkomen aan, hoe zij het ook probeerde. Daarnaast speelde heimwee een grote rol, het andere eten, de onzekerheid om je in een ander land te vestigen en nog meer. En het ging wat mij betreft helemaal mis toen een familielid haar telefoon gebruikte en ontdekte dat ik bestond en dat wij hadden samengewoond. Binnen die familie werd dat gezien als een schande en mijn vriendin had al die jaren angstvallig verborgen gehouden hoe de vork in de steel zat, nu was het ontdekt. Zij wordt nu goed in de gaten gehouden. En dat terwijl zij gekozen had voor een universitaire studie, een zelfstandig bestaan, de moderne kant van het leven en een intensieve relatie met mij om uiteindelijk met elkaar te trouwen. Ver weg van een Islamitische levensstijl en toch hebben die wortels haar nu klemgezet door het dubbelleven dat zij de afgelopen jaren heeft geleid.
   Ik leerde haar kennen via een dating site toen ik op Bali woonde. Na ruim een maand naar elkaar te hebben geschreven en vooral uitgebreid te hebben getelefoneerd, kwamen onze gevoelens op gang. Bleek dat zij dolgraag op Bali wilde gaan wonen en werken, ik begrijp achteraf helemaal waarom. Weg van familie en de tradities die heel remmend kunnen werken. Uiteindelijk zagen we elkaar en werden we verliefd, vond zij passend werk en hadden we een erg goede tijd samen. Toch zocht ze regelmatig haar familie op en heeft zij dus steeds smoezen moeten verzinnen bij het vertellen wat zij uitspookte op Bali en later tijdens de trips die we naar Europa maakten. Angstvallig heeft zij mij steeds verborgen gehouden. Voor die familie bestond ik niet of in elk geval niet in de hoedanigheid die ik zou wensen. Daar kwam bij dat zij, wanneer zij in haar geboortestreek verbleef, volkomen onbereikbaar was. Allerlei details en verschuivingen kreeg ik niet of pas heel veel later te horen. Dat heeft bepaald niet geholpen om onze band te verstevigen en daarnaast zat ik aan te hikken tegen een formele echtscheidingsprocedure die veel en veel langer duurde dan voorzien was. Zware tijden waren het, voor allebei naar ik aanneem. Van een goede vriendin hoorde ik dat de familie haar verbood om nog contact met mij te hebben.
   Maar goed, na alle gedoe werd het tijd om weer eens rond te gaan kijken naar een andere aantrekkelijke dame. Op mijn leeftijd, ik word zestig, heb ik geen trek om naar een bar of discotheek te gaan om te proberen daar iemand aan de haak te slaan. Ik zou mij dan een soort opa voelen, alhoewel ik daar in het dagelijkse leven geen last van heb. Lid van een club of iets ben ik ook niet, daar zou je ook zo maar een leuk iemand tegen kunnen komen. En ik werk zelfstandig, dus er is ook geen vijver aan collega's om mij heen om in te vissen. Dus heb ik mij aangemeld bij enkele dating sites, eentje gericht op dames in Frankrijk en eentje gericht op contacten in Azië. Qua opgegeven leeftijd in mijn profiel heb ik tien jaar naar beneden gesmokkeld om de kans van slagen enigszins op te voeren en om te voorkomen dat er slechts oudere dames reageren. Bij eventueel contact zou ik meteen mijn werkelijke leeftijd kenbaar maken, maar dan heb je in elk geval al contact. Mijn laatste vriendin werd bijna dertig, was erg aantrekkelijk en nu besloot ik vooral te kijken naar profielen van dames tussen de dertig en ruim veertig jaar oud en liefst zonder kinderen.
   Laatst kwam ik bij de opening van een tentoonstelling een erg leuke franse dame tegen, vijfendertig jaar oud, goedlachs en ook nog met een aantrekkelijk figuur. Zij restaureert meubels en verzorgt decoratie in woonhuizen. Inmiddels hebben we elkaar iets beter leren kennen, merkte ik dat zij wat voor mij voelt, maar hoorde ik ook dat zij vier kinderen heeft met twee verschillende vaders. Dan voel je al hoe vol haar agenda altijd zal zijn en hoe weinig tijd er eigenlijk is om samen iets te ondernemen. En juist daar heb ik nu behoefte aan na alle gedonder de afgelopen jaren, iemand die er ook voor mij is en niet steeds andersom. De tijd die er is gebruiken we nu om samen te werken aan projecten, zij kan niet schetsen of timmeren en ik wel. Dat is in elk geval een positieve ontwikkeling.
   De Franse dating site heb ik vrij snel weer verlaten. Veel reacties waren zonder foto, die verwijderde ik meteen. Vervolgens dames van dik boven de zestig jaar oud, daar had ik geen zin in, die verdwenen met of zonder foto meteen in de prullenbak. Wat er onder andere over bleef - en dat waren er nog heel wat - waren dames met een flink gezin of dames met een lichaamsgewicht waar ik niet vrolijk van werd. Zelf weeg ik nu minder dan vijfenzestig kilo en tegen de tien kilo minder vond ik toch wel een voorwaarde. Net als de lengte, toch wel net iets korter dan ik. En door die criteria, naast eventuele studie en ervaring slinkt het aanbod alweer. En dan het meest belangrijke, hoe staat iemand op de foto. Ik begreep echt niet hoe verschillende vrouwen zichzelf zo merkwaardig lieten profileren, uitgestoken tong, wallen onder de ogen, zware make-up of in plaats van zichzelf foto's met tegeltjes wijsheden of zonsondergangen. Nou, dan weet je al genoeg. Wanneer ik 's morgens die site had bezocht was ik bijna de hele dag chagrijnig...
   Gelukkig werd die ervaring goed gemaakt door het bezoeken van de Aziatische site. Schijnbaar blijft mijn voorkeur die kant op gaan, wat van ver komt is lekker zal mijn motto wel wezen!
Zelfs na het opgeven van een aantal strikte criteria bleef het aanbod heel groot. En uit verschillende hoeken, Indonesië, Maleisië, China, de Filippijnen, Japan en Singapore. Stuk voor stuk kwam ik aantrekkelijke en jeugdige dames tegen en inmiddels heb ik met een flink aantal van hen gecorrespondeerd via email. Toch moest ik op mijn hoede zijn. Omdat je eigen profiel heel goed zichtbaar is ontvang je ook reacties die zeer verdacht zijn. Uit Rusland, uit de Oekraïne, uit Midden-Afrika en uit de Filippijnen. Mooie foto's, een prachtig verhaal en toch merk je dat er iets niet klopt. Dus begon ik als eerste te vragen of ik een kopie van hun paspoort mocht ontvangen. Om zeker te weten dat ik met die persoon te maken had. Sommige profielen waren geverifieerd (die van mij ook), maar de meeste niet. Enkele dames haakten bij die vraag onmiddellijk af, dan wist ik genoeg. Maar zo kreeg ik ook kopieën van paspoorten binnen die zeker nadere studie verdienden. Dan bleek - dat is dan weer handig met een achtergrond als grafisch ontwerper en daardoor de nodige photoshop ervaring - er niets te kloppen van de paspoortinformatie. Pasfoto's die zichtbaar later waren toegevoegd, geboortedata die niet overeenkwamen met de coderegel onderaan de pagina en nog een paar van die bewerkingen.
   Bij de keuzes die een goed gevoel gaven en waarop ik reageerde, kon het natuurlijk ook gebeuren dat de andere partij niet geïnteresseerd was. Omdat zij een jonger iemand zocht of niet bereid was om te verhuizen bijvoorbeeld. Want dat had ik mij wel voorgenomen nu, geen verhuizing meer van mijn kant van het verhaal. En zo lijkt het bezoeken van een dating site en het reageren op de geselecteerde dames net een stoelendans, er blijven niet veel stoelen over uiteindelijk. Of je moet je bij tientallen sites aanmelden. Dat lijkt mij een dagtaak, daar zou ik geen zin in hebben. Er is meer te doen.
   En zo kwam het dat ik (wij eigenlijk) een keuze heb(ben) gemaakt. Een Filippijnse dame (dus katholiek, wel zo prettig na de laatste ervaring), tweeëndertig jaar oud, zeer aantrekkelijk, geen kinderen en ze werkte toen in China - vlakbij Hong Kong - als gezinsverzorgster. Stel ik word tachtig, dan leek mij haar werkervaring op dat vlak een heel prettige bijkomstigheid. Daarvoor had zij een lange periode in Macau gewerkt, waar ze het leuker vond dan in China. Paspoort klopte, dus kon zij reizen naar Europa en met spaargeld was zij haar visum voor een Schengen land aan het regelen. Spannend voor ons allebei was het of dat ging lukken, gezien het strenge toelatingsbeleid. In elk geval wist zij mijn echte leeftijd en via gesprekken had zij al ontdekt dat mijn mentale leeftijd aanzienlijk lager uitpakte, nog lager dan op de dating site aanvankelijk was opgegeven. Kreeg zij geen visum voor elkaar (dat was nog een heel gedoe), dan hadden we toch een leuk contact tot stand gebracht en had ik zonder een café of iets te bezoeken mijn kansen op een relatie weer eens getest. Maar ik hoopte natuurlijk dat ik haar een keer kon begroeten en dat het werkelijk klikte tussen ons. Wel, om een lang verhaal kort te maken, ze kreeg geen visum omdat ze een aanzienlijk bedrag aan contant geld moest kunnen overleggen om haar Europees verblijf te dekken. Dat bedrag had ze niet en ik had niet het vertrouwen en de middelen om daar zorg voor te dragen. Dus hebben we elkaar nooit ontmoet en is de correspondentie op een gegeven moment ook gestopt. Jammer.

PS. Alsof het in de lucht hing verscheen er net een artikel in NRCQ over de groeiende populariteit van on line dating, onder andere door het groeiend aantal alleenstaanden wereldwijd. En door het gemak van die dating sites. Je bespaart veel tijd en geld in de aanloop en het aanbod is gigantisch. Wel wordt aangeraden om ook weer niet te kritisch te zijn, dan slaag je niet!