woensdag 1 november 2023

Autumn full of love 2023

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The lead-up to this story takes place last summer. After more than three years of not having a steady relationship, it is sometimes necessary and also pleasant to experience a sexual adventure with a woman of flesh and blood. And if that does not present itself spontaneously through a meeting in reality or via a dating site, then it will have to be paid for. This also prevents any subsequent obligations.  

That's how it happened that I noticed a woman from Eastern Europe through a website where women offer their sexual service (with descriptions, options and photos). Friendly face, acceptable amount, not too young, a nice body and from what I saw small breasts, I like that. I contacted her via an app and we agreed on a time to visit her for an hour. She gave instructions on how and where to find her in my hometown. She stayed in an apartment just a fifteen minute drive from me. I arrived full of anticipation and she, dressed in a long black velvet robe, opened the front door and I was immediately charmed by her appearance and also by her heart-warming smile. Standing we gave each other a hug, her outfit felt soft as silk and we chatted a bit to break the ice, English was the main language. We talked about her origins and she turned out to be from Ukraine, where she had completed a university study related to fashion. During the Covid-19 pandemic, she had no longer been able to find work in her field and decided to offer her body (in various European countries) and earn her income in this way. She worked independently and through some kind of agency.

Sitting at the foot of the bed I asked her if she would like to have a massage. This way the situation feels more balanced to me and you can slowly explore and touch each other's bodies. Well, she wanted that and in no time she took off the soft, long garment and I saw her sexy panties. She wasn't wearing a bra. While I threw my clothes on a chair, she lay naked on her stomach on the bed, gave me massage oil, took off her panties and I climbed her shapely bare buttocks, enjoying this pleasant and stimulating view. I massaged her shoulders and back with a gentle hand, occasionally moving to touch her buttocks with the same oil. I noticed that she enjoyed it and I became quite excited by touching her soft skin and feeling all her body shapes. After doing her shoulders, back and buttocks, I sat on the end of the bed next to her to pay attention to both her legs. She spread her thighs slightly, giving me more room with my hands and also seeing her inviting and shapely vagina. Now and then I would touch her labia with pleasure. After some time she suggested that I turn over and, lying on her back, I had the opportunity to enjoy her friendly face, her shapely breasts and her now completely visible shaved vagina. I massaged the front of her shoulders, the area around her breasts and occasionally leaned over to touch her nipples with my tongue. Kissing and caressing, I moved down and met her provocative mons pubis. I explored that area kissing and licking with my tongue and her lips were so moist that she put on a condom and let me penetrate her soft interior. That moment felt like one entity and after the act we caressed and kissed each other. My time was up and I am not wealthy enough to be able to ask for an extension at that time. I said goodbye with a special feeling and I certainly planned to visit her again.

That happened a few days later, so I had to cut back on something else. Because she indicated in a message that she was hungry for food, I brought sushi and cool white wine. After a glass of wine and smoking a cigarette by the open window, I started again with a massage, which again had a very pleasant ending. When I left she gave me her private number and that way we kept in touch via messages back and forth. After several text messages, I asked if she would like to come visit me at my home. On Sundays she did not work, on other days she only received people at her place of residence and she suggested that she come by on a Sunday evening. So it happened, I happily let her in and my heart immediately beat faster at her appearance. And now, besides making love, we had plenty of time to exchange ideas about all kinds of things. We talked about her country, about the countries I had lived in, about delicious food, about love, about Amsterdam and much more. For me she became a kind of magnet in the shape of a woman. I felt so strongly attracted to her. In addition to her intelligence and kindness, she also has a fantastic figure for a woman in her mid-forties. I told her that I could easily - realizing the impossibility - wish her as my girlfriend for a relationship.  

After that Sunday evening we kept in touch and she let me know that she was leaving for Turkey to check out her apartment under construction, for a holiday and to see her sixteen year old daughter. After Turkey she did not return to the Netherlands, but left for Norway to work there for a few weeks. She kept me informed via messages and I received photos of mushrooms she had picked. And suddenly the announcement came that she was coming back to Amsterdam and we could see each other again. She arrived on a Friday evening and was looking for a hotel. If that didn't work, she also asked if she could come to me. Just to be on the safe side, I made extra room in my bedroom closets in case she showed up. And I went to work with a damp cloth to remove dust. I knew she was quite precise and liked a clean environment. However, she managed to book a suitable room and kept me informed and let me know that she would still see each other at short notice. Just like before, it was a Sunday evening and we shared approximately the same recipe, glass of wine, chatting about everything, cigarette and then massage with our naked bodies and an exciting ending. As if she had never been away. Her hotel was not very far from me and I took her there by car at the end of the evening. She planned to stay in Amsterdam for another ten days and then fly back to Turkey.

Two days after that fun evening, I had booked a film screening on Tuesday evening. Half an hour before the start, I was parking my car near the cinema and I felt my phone vibrate in my pocket. I answered and it was the Ukrainian lady, surprisingly. Due to a problem in the hotel where she was staying (of course related to the type of work she did), she immediately looked for a place to stay that night and whether she could stay with me. Of course I said yes, immediately drove to the hotel and ended up not in a movie night but in a cozy evening with her. She was dragging two suitcases, including a very large and very heavy suitcase, and I made room for her things in my bathroom. She hadn't eaten anything yet and after listening to her story I prepared a meal, partly with the things she brought with her. Luckily I had wine at home, because she really likes that. Lots of coffee during the day too, by the way. And so it was that for the first time I spent the night with her, even without having sex. But it was difficult for me to keep my hands off her, but respect for her story and her tiredness forced me to do so, it only amounted to a little cuddling. The next morning she booked another hotel for the coming night and in the afternoon we would take a look there to see if she liked that place.  

Only after we had breakfast and because we were in no hurry did we end up in bed again to court each other, which of course was very pleasant. Each successive meeting made us more and more familiar with each other. Too bad she was going to leave again for the next six nights. Before we left the house, I advised her to split her luggage and only travel with the smallest suitcase. She did so and was now able to organize her things that she had to throw into that large suitcase within ten minutes. Noting that as a woman you need a little more time to pack your things with care, the hotel had only allowed her ten minutes to leave the room. I gave her spare keys to my house in case she suddenly needed something urgently when I wasn't home. This way she could leave the very large suitcase until she left Amsterdam. However, upon inspection she did not like at all the hotel she had chosen online and we drove on to another hotel that had been recommended by an acquaintance of hers. There she booked a room for the next day for two nights. It was important to her that, in addition to a nice room, visitors could enter the hotel and take the elevator relatively unnoticed. She had already booked another hotel for the remaining three nights. Then she suggested to go into town together. She needed some stuff from a sex shop. We were on the road by tramway, walking hand in hand, just like a couple, you might think. For the first time in my life I entered a fairly large sex shop with an extensive range of items and clothing. The shelves with dildos alone reminded me of a well-stocked supermarket. She found what she needed and additionally bought stockings and a short black kimono that suited her well. In terms of price, it was also reasonable, because kimonos can be quite expensive. Moreover, she appreciated it when I would give it as a gift. There was a girl at the cash register who had been in the store for some time. She held a wrapped body stocking in each hand and asked us to help decide which one was the nicest. We both preferred the same copy. So it was. A man stood next to me to return a large, colorful vibrator. He said it didn't work. "Yes, you have to let it make contact with the skin," the saleswoman said in a friendly tone and the customer left without moving a muscle.

Once home we had enough food and drinks, bought along the way, to start a fun evening. We had white wine, a sushi platter and miso soup. We were thus stuck in a Japanese atmosphere. I had trouble keeping my hands off her as she sat at the table in a light-colored kimono and when the front fell open I saw that she was wearing nothing underneath. That was because her underwear was now spinning around in my washing machine. Later it all turned out fine when she sat on my lap with the same outfit (or rather the lack of it). This way I could pamper her breasts and occasionally let my hand slide down to caress her thighs and what is between them. We had long conversations, including about details related to her work. About a man who booked for an hour and then spent 45 minutes doing his cocaine. About customers who return repeatedly, so that she can get to know them better and know what wishes they have. About an American man who had a nice body but wanted to have terribly rough sex, she didn't really like that, tender and slim as she is. About the fact that after the trip to Turkey she will work in the south of France for a month. About how she prepares herself mentally and physically to keep up this kind of work. Take lots of vitamins and a detox drink every morning. Exercise in the middle of the day. Drink a few glasses of white wine before meeting with a client and then more wine during and after the meeting. At my house we easily consumed two to three liters of white wine a day, a third of which was for myself. About her ideas for the near future, knowing that in a few years she will feel too old to continue with this work. About missing her home country Ukraine because of the war that is still going on. About her multilingualism and many other things. She left for the chosen hotel the other day - a Thursday - and we agreed in the car that she would return the morning of departure from Amsterdam to pick up her large suitcase. With all that luggage I would take her to the airport by car. Thinking about her and writing about her, I feel the pressure in my balls increasing considerably.

She sent me some short videos from the hotel of herself (meticulously made up and dressed) and of her room. Both the interior and the view of the city at night. A gesture that I really appreciated. The next morning she asked me by message if I had slept well. I answered in the affirmative, with the note that I had missed her at the table and next to me in bed. When I asked if she was feeling well and everything was going well, I was told that her customer acquisition web page was down. If it stayed that way, she would come back to me for the remaining days. I wrote her that in that case I was thinking of taking photos and sketches in her new kimono as a preliminary study for a painting. She replied that from the looks of it that evening, something like this could soon become a reality. To welcome her in advance, I wrote back that I really missed her and wanted to caress and kiss her. Moreover, I said how remarkable it was to discover how much we had in common, thinking of many topics that had been covered in a very short time. 

 I took a shower, washed my hair, took a picture of myself with wet hair and sent it to her early that Friday evening. The response was that she thought I was a wonderful person, nice to hear, and I said I thought the same of her. Then I was asked quite quickly if I could pick her up the next morning after she had left the room and I promised to do so. Her Dutch web page had disappeared forever. To kill time that evening I watched a French film on TV ('Demain Tout Commence'), which later turned out that she had also seen it and also thought it was a good film. Thinking about the days to come, it promised to be an exciting and special weekend!

Driving back and forth to her hotel, I enjoyed the rows of trees along the road showing their autumnal colors. Even though it was summer in my heart. At the agreed time I met her at the entrance of the hotel and on the way to my house we did a lot of shopping, so that we had enough food and drinks for several days. She loved fish and fresh vegetables just like me. Actually, I had a ticket for a rather erotic dance performance for that Saturday evening, which turned out to be sold out online, so getting another ticket for her was not an option. Would have been nice to share that stimulating performance. Then let's hope for an erotic experience at my home and not a theater performance elsewhere. That evening we had an extensive dinner and enjoyed boiled mussels and the music she had chosen. Blues, dance music and we also watched several clips I had made quite some time ago about flamengo music and dance in Singapore.

At my glance she noticed very well how happy I was to have her for company again and we took turns touching each other or giving each other a kiss. That evening flew by and we went to sleep deep into the night, she snuggled close to me, and it was wonderful to feel her breasts, her butt and her legs. Sunday morning we had an extensive breakfast, more of a lunch actually, and she made a Turkish mix of onion, tomato, pepper and egg. That tasted good, just like the yogurt with blueberries. After breakfast she got ready and settled down on the bed as a model, lying with some pillows. First in her long black velvet robe and also in the recently acquired black kimono. To complete the mood I also put on my kimono. At my request she regularly exposed one breast and turned her head in different directions. I took photos and made several sketches of the pose that I liked the most. All this in a square format because I had a square canvas in mind for the painting to be made. Naturally, after this session I felt the urge to kiss her all over and she answered my desire by saying that the next day, Monday, we would take time for kissing, massage and our familiar lovemaking. That delay had to do with the fact that she was going out for dinner that evening with a friend, who, like me, was actually once a customer, with the difference that he had never had sex with her. Now and then he looked for a companion, an escort without having to go to bed.

I was asleep when she came back home, she had used the spare key and after midnight I suddenly heard music, which woke me up. I got up, saw her sitting at the table by lamplight, and we chatted long into the night. And we drank white wine again. She had had a nice evening at a Greek restaurant and I was happy to have her back. Many of our conversations that day and that night were about growing up in Ukraine, about our parents, about the war with Russia, about the languages she spoke (Ukrainian, Polish, Russian, Turkish and English of course), about her desired future and how long she thought she could continue this work. About art, music, films and so on, that way I heard that her mother was a professional pianist and that she herself had played the violin. As a result, we listened to favorite violin and cello sonatas via YouTube, illustrating our senses.  

We slept until noon that Monday morning. For greater mutual pleasure, I got up briefly to brush my teeth and shave my growing beard and whisker hairs. I now wanted to redeem the promise she made and she wanted that too. We had all the time in the world and, when she was undressed and lying on her stomach, I liberally dripped fragrant massage oil everywhere. She surrendered herself completely to my wandering hands and occasionally made soft sounds to let me know that everything was to her liking. When I spread her legs slightly and touched very sensitive spots there was no resistance. After some time she turned around and lay down in a kind of Jesus position with her eyes closed. I kissed, massaged and touched her around her shapely breasts, gently touched her nipples and now massaged her legs at the front, also not leaving her shaved mons pubis and labia untouched. While kissing, I moved down and pampered her gate to heaven with my tongue and fingers. Crawling back up, I was so excited that I could no longer wait to gently penetrate her with my swollen rod. Noticing her reaction we did the right thing, she started moving, held me and after not too long I felt tingles of pleasure throughout my body. A kind of volcanic eruption followed and again I was millions of seeds lighter. I kissed her with pleasant wonder, looked into her eyes, received confirmation that she too was enjoying it and then I pressed the hollow of my eye to hers, first on the left and then on the right. It felt and fit perfectly and it took quite some time before I wanted to leave her lower body. What a divine experience when you have an amiable woman so close to you and when you have been living without a relationship for more than 3 years.

Time for breakfast, or rather brunch, and listening to Spanish guitar music, we sat scantily dressed and enjoyed boiled eggs, bread and yoghurt with mixed fruits. The sun was shining at the table and on the balcony and I took several photos of her impressive appearance, an adult angel in my eyes. That afternoon was partly spent listening to music and having conversations. We also took a long walk in dry weather, just before nightfall. I had to pick up medication from a pharmacy, she needed electronic cigarettes and our white wine supply also had to be replenished. While chatting, we walked hand in hand along the Amstel back home. I had promised to cook that evening and after that walk, the conversations and listening sessions (with or without video clips), I went to work in the kitchen to prepare a healthy meal. While preparing the dining table, we passed each other frequently with subtle touches and kisses on the cheek or on the neck or on the hands or on the mouth. The atmosphere felt good, even though I knew that after dinner she would take a taxi to visit a German customer somewhere in a hotel in the city. That was part of the profession she had chosen these years and it was of course also the way in which we got to know each other, fortunately. So I didn't have any jealous feelings and I looked forward to her return that night. That was quite late with lots of white wine and still guitar music. I was sleeping lightly when she came home and - just like the night before - I got up to enjoy each other and the wine together. I was surprised at how many glasses she downed without getting drunk. She let me know how she met a man like this evening without causing a dent in her self-esteem. In fact, she did some social work and we agreed that without sex workers the world would have more problems. She was also looking forward to devoting all the time and rest to herself in the coming week, giving up the wine and taking care of her body.

After a warm night in bed together, I already had melancholic feelings, knowing that she would leave for Turkey that afternoon, unexpectedly leaving me with a kind of emptiness. Step by step her things disappeared from the bathroom and it was quite a collection of creams and make-up stuff. Until the very end, our two toothbrushes stood side by side and I took a photo of that. I had offered to wash some more clothes, so that she could pack clean and nice smelling clothes so she could travel quite freshly. Off we went, to the airport with one small and one large, heavy suitcase. For the same money I would have crawled into that large suitcase to accompany her to the next destination. She had appointments for facial and body treatments before heading to the south coast on her own for a four-day meditative stay. From there she would fly, fresh and recharged, to the south of France to provide service to French men or foreigners there for a few weeks. Now I have to deal with memories, photos, some videos and sweet messages until - perhaps - one day our paths cross again. Who knows. First of all, I will soon start working on the painting in which she plays the leading role and in which I will try to depict her attractiveness and beauty. 

I could tell from messages in the days after her departure that there was something going on between us. Photos and videos of the bus trip to the south coast, questions about how I was doing and regular good morning or good night wishes with sweet symbols, sometimes typed, sometimes recorded. This way I hear her voice as if she were sitting or lying next to me! Night photos with full moon. Panoramic video with a clear and calm sea. And even without those messages, I think about her many times and about the past week, in more ways than one. Her smile, listening to music together, sometimes dancing in the house, toasting with clinking wine glasses, her outer clothing falling open and then seeing that she is not wearing a bra, her elegant gestures with the long fingers she has, the softness of her skin, our intertwined legs when we went to sleep, the warmth of her behind and so on, too many to mention! I think I'm just in love with that woman, without being able to imagine what will happen next or what will not happen. 

zondag 29 oktober 2023

Herfst vol liefde 2023

 














De aanloop naar dit verhaal speelt zich af in de voorbije zomer. Na ruim drie jaar geen vaste relatie te hebben is het soms nodig en ook prettig om een seksueel avontuur te beleven met een vrouw van vlees en bloed. En wanneer zich dat niet spontaan aandient via een ontmoeting in werkelijkheid of via een dating site, dan moet het maar eens tegen betaling. Dat voorkomt ook eventuele verplichtingen achteraf.

Zo kwam het dat ik via een website waarop vrouwen zichzelf aanbieden (met beschrijving, mogelijkheden en foto's) mijn oog liet vallen op een vrouw uit Oost Europa. Vriendelijk gezicht, acceptabel bedrag, niet te jong, een mooi lichaam en naar wat ik zag kleine borsten, daar houd ik van. Via een app zocht ik contact met haar en we spraken een tijdstip af om haar voor een uur te kunnen bezoeken. Ze gaf instructies hoe en waar haar te vinden in mijn woonplaats. Ze verbleef in een appartement, slechts vijftien minuten rijden bij mij vandaan.

Ik arriveerde vol verwachting en zij opende, gehuld in een lang zwart velours gewaad, de voordeur en ik was meteen gecharmeerd van haar verschijning en ook door haar hartverwarmende glimlach. Staande gaven we elkaar een knuffel, haar outfit voelde zacht als fluweel en we kletsten een beetje om het ijs te breken, Engels was de voertaal. We spraken onder andere over haar afkomst en zij bleek uit Oekraïne te komen, alwaar zij een universitaire studie had afgerond, gerelateerd aan mode. Gedurende de Covid-19 pandemie had ze geen werk meer kunnen vinden op haar terrein en ze besloot om dan maar haar lichaam aan te bieden (in uiteenlopende Europese landen) en op die manier haar inkomsten binnen te halen. Ze werkte en zelfstandig en via een soort agentschap.

Zittend op het voeteneinde van het bed vroeg ik haar of zij trek had om te worden gemasseerd. Op die manier voelt voor mij de situatie evenwichtiger en zo kun je ook langzaam elkaars lichaam verkennen en betasten. Wel, dat wilde ze graag en binnen een mum van tijd ontdeed zij zich van het zachte, lange kledingstuk en zag ik haar sexy slipje. Een bh droeg zij niet. Terwijl ik mijn kleding op een stoel wierp ging zij ontkleed op haar buik op bed liggen, gaf mij massage olie, trok haar slipje uit en ik beklom haar welgevormde blote billen, genietend van dit aangename en prikkelende uitzicht. Met zachte hand masseerde ik haar schouders en rug, nu en dan mij verplaatsend om dan haar billen te beroeren met dezelfde olie. Ze genoot ervan merkte ik en zelf raakte ik knap opgewonden door het betasten van haar zachte huid en het voelen van al haar lichaamsvormen. Na haar schouders, rug en billen te hebben gedaan ging ik op het voeteneinde naast haar zitten om aan haar beide benen aandacht te schenken. Ze spreidde lichtjes haar dijen, waardoor ik met mijn handen meer ruimte had en zo zag ik ook haar uitnodigende en welgevormde vagina. Nu en dan raakte ik met genoegen haar schaamlippen. Na enige tijd stelde ze zelf voor om zich om te draaien en liggend op haar rug had ik zo de gelegenheid te genieten van haar vriendelijke gezicht, haar welgevormde borsten en van haar nu volledig zichtbaar geschoren vagina. Ik masseerde de voorzijde van haar schouders, het gebied rond haar borsten en nu en dan boog ik voorover om met mijn tong haar tepels te beroeren. Al kussend en strelend bewoog ik naar beneden en ontmoette haar uitdagende venusheuvel. Dat gebied verkende ik kussend en likkend met mijn tong en haar lippen waren zo vochtig dat zij met een condoom in de weer ging en mij liet penetreren in haar zachte binnenste. Dat moment voelde als zijnde één entiteit en na de daad streelden en kusten we elkaar. Mijn tijd zat erop en ik ben niet welvarend genoeg om op dat moment verlenging te kunnen vragen. Met een bijzonder gevoel nam ik afscheid en ik was zeker van plan haar opnieuw te gaan bezoeken.

Dat gebeurde reeds enkele dagen nadien, dan maar effe flink bezuinigen op iets anders. Omdat ze per bericht aangaf trek in eten te hebben nam ik sushi en koele witte wijn mee. Na een glas wijn en het roken van een sigaret bij het geopende raam, begon ik wederom met een massage met ook nu een heel plezierige afloop. Bij het weggaan gaf ze mij haar privé nummer en op die manier hielden we contact via berichten over en weer. Na meerdere tekstberichten vroeg ik of zij zin had om mij eens te komen bezoeken bij mij thuis. Op zondagen werkte zij niet, de andere dagen ontving ze alleen bij haar verblijfplaats en ze stelde voor om daarom op een zondagavond langs te komen. Zo geschiedde, met genoegen liet ik haar binnen en mijn hart klopte meteen sneller bij haar verschijning. En nu hadden we, naast het bedrijven van de liefde, alle tijd om over allerlei van gedachten te wisselen. We spraken over haar land, over de landen waar ik had gewoond, over heerlijkheden om te eten, over de liefde, over Amsterdam en nog veel meer. Voor mij werd zij een soort magneet in de gedaante van een vrouw. Zo hevig voelde ik mij tot haar aangetrokken. Naast haar intelligentie en vriendelijkheid heeft ze bovendien voor een midden veertiger een fantastisch figuur. Ik zei haar dat ik met gemak - de onmogelijkheid beseffend - haar als mijn vriendin voor een relatie kon wensen.

Na die zondagavond hielden we contact en zij liet mij weten naar Turkije te vertrekken om haar appartement in aanbouw te checken, voor vakantie en om haar zestienjarige dochter te gaan zien. Na Turkije kwam ze niet terug naar Nederland, maar vertrok ze naar Noorwegen om daar een aantal weken te gaan werken. Via berichten hield ze mij op de hoogte en ik ontving foto's met paddestoelen die zij had geplukt. En ineens kwam de mededeling dat ze weer naar Amsterdam zou komen en we elkaar opnieuw konden gaan zien. Ze arriveerde op een vrijdagavond en was op zoek naar een hotel. Ook vroeg zij, wanneer dat niet ging lukken, of ze dan bij mij terecht kon. Voor alle zekerheid maakte ik extra plaats in mijn slaapkamerkasten voor het geval ze op zou komen dagen. En ik ging met een vochtige doek aan de slag om stof af te nemen. Ik wist dat ze nogal precies was en van een schone omgeving hield. Ze slaagde echter om een passende kamer te boeken en hield mij op de hoogte en liet weten elkaar evengoed op korte termijn te gaan zien. Net als eerder werd dat een zondagavond en we deelden ongeveer hetzelfde recept, glas wijn, kletsen over van alles, sigaret en dan massage met onze blote lijven en een spannende afloop. Alsof ze nooit was weggeweest. Haar hotel was niet heel ver bij mij vandaan en ik bracht haar per auto daar naartoe aan het einde van de avond. Ze was van plan nog tien dagen in Amsterdam te blijven om vervolgens weer eens naar Turkije te vliegen.

Twee dagen na die leuke avond had ik op dinsdagavond een filmvoorstelling gereserveerd. Een half uur voor aanvang was ik dichtbij de bioscoop mijn auto aan het parkeren en voelde ik mijn telefoon in mijn broekzak trillen. Ik nam op en het was de Oekraïense verrassend genoeg. Door een probleem in het hotel waar zij verbleef (had natuurlijk te maken met het soort werk dat zij deed) zocht ze stante pede een verblijfplaats voor die nacht en of ze dan bij mij mocht logeren. Uiteraard zei ik ja, reed subiet richting hotel en zo belandde ik niet in een filmavond maar in een knusse avond met haar. Ze sleepte twee koffers mee, waaronder een hele grote en heel zware koffer en ik maakte plaats voor haar spullen in mijn badkamer. Ze had nog niets gegeten en na het aanhoren van haar relaas maakte ik een maaltijd klaar, deels met de door haar meegebrachte spullen. Wijn had ik gelukkig in huis, want daar houdt zij nogal van. Flink wat koffie overdag ook trouwens. En zo kwam het dat ik voor het eerst de nacht met haar doorbracht, zelfs zonder seks te hebben. Maar het kostte mij moeite om van haar af te blijven, echter respect voor haar verhaal en haar vermoeidheid dwong mij daar wel toe, het bleef bij een beetje knuffelen. De volgende ochtend boekte zij een ander hotel voor de komende nacht en 's middags zouden we daar een kijkje nemen of die plek beviel. 

Pas nadat we hadden ontbeten en omdat we geen haast hadden belandden we wederom in bed om elkaar het hof te maken, hetgeen uiteraard heel plezierig verliep. Iedere opeenvolgende ontmoeting maakte dat we steeds vertrouwder raakten met elkaar. Jammer dat ze alweer zou gaan vertrekken voor de komende zes nachten. Alvorens wij de deur uitgingen raadde ik haar wel aan om haar bagage te splitsen en slechts met de kleinste koffer op pad te gaan. Ze deed dat ook en zag nu kans haar spullen te ordenen die ze binnen tien minuten in die grote koffer had moeten smijten. Opmerkend dat je als vrouw toch wel iets meer tijd nodig hebt om je spullen met zorg in te pakken, het hotel had haar slechts tien minuten gegund om de kamer te verlaten. Ik gaf haar reservesleutels van mijn huis voor het geval ze plotseling iets dringend nodig zou hebben en ik niet thuis zou zijn. Zo kon ze de hele grote koffer laten staan tot haar vertrek uit Amsterdam. Echter, het door haar on line gekozen hotel beviel helemaal niet bij bezichtiging en we reden door naar een ander hotel dat was aangeraden door een kennis van haar. Daar boekte ze een kamer voor de volgende dag voor twee nachten. Belangrijk voor haar was dat, behalve een mooie kamer, bezoekers redelijk onopgemerkt het hotel konden betreden en de lift konden nemen. Voor de resterende drie nachten had zij reeds een ander hotel gereserveerd. Vervolgens stelde ze voor om samen de stad in te gaan. Ze had wat spullen nodig uit een sekswinkel. Met de tram en hand in hand lopend waren we op pad, net een stel zou je kunnen denken. Zo betrad ik voor het eerst van mijn leven een behoorlijk grote sekswinkel met een uitgebreid assortiment aan spullen en kleding. De schappen met dildo's alleen al deden mij aan een goed gevulde supermarkt denken. Ze vond wat zij nodig had en kocht ter aanvulling kousen en een korte zwarte kimono, die haar goed stond. Qua prijs was die ook goed te doen, want kimono's kunnen nogal kostbaar zijn. Bovendien stelde ze het op prijs wanneer ik die cadeau zou doen. Bij de kassa stond een meisje die al een tijd in de winkel aanwezig was. In iedere hand hield zij een verpakte body stocking en vroeg ons om mee te beslissen welke nou de leukste was. Wij gaven allebei de voorkeur aan hetzelfde exemplaar. Die werd het dus. Naast mij stond een man om een flink formaat kleurige vibrator terug te brengen. Die deed het niet zei hij. 'Ja, je moet hem wel contact laten maken met de huid' sommeerde de verkoopster op vriendelijke toon en die klant vertrok weer zonder een spier te vertrekken. 

Eenmaal thuis hadden we voldoende eten en drinken, onderweg gekocht om aan een leuke avond te beginnen. We hadden witte wijn, een plateau met sushi en miso soep. We bleven zo in een Japanse sfeer hangen. Ik had moeite om van haar af te blijven toen ze in een lichtgekleurde kimono aan tafel zat en wanneer de voorkant openviel zag ik dat ze niets eronder droeg. Dat kwam omdat haar ondergoed nu in mijn wasmachine in de rondte draaide. Later kwam het helemaal goed toen zij met dezelfde outfit (of eigenlijk het ontbreken ervan) op mijn schoot zat. Zo kon ik haar borsten verwennen en liet ik nu en dan mijn hand naar beneden glijden om haar dijbenen te strelen en hetgeen zich daartussen bevindt. We voerden lange gesprekken, ook over details die betrekking hadden op haar werk. Over een man die voor een uur had geboekt en dan drie kwartier in de weer was met zijn cocaïne. Over klanten die herhaaldelijk terugkeren, zodat ze die beter leert kennen en weet welke wensen zij hebben. Over een Amerikaanse man die best een mooi lijf had maar vreselijk ruig seks wilde hebben, daar hield ze niet zo van, teder en slank als zij is. Over dat ze na de reis naar Turkije een maand in Zuid-Frankrijk zal gaan werken. Over hoe zij zich mentaal en lichamelijk voorbereidt om dit soort werk vol te houden. Veel vitaminen slikken en een detox drank iedere morgen. Lichaamsoefeningen midden op de dag. Een paar glazen witte wijn drinken voorafgaand aan een afspraak met een klant en dan nog meer wijn tijdens en na de ontmoeting. Bij mij thuis ging er met gemak twee tot drie liter witte wijn per dag doorheen, waarvan een derde voor mijzelf. Over haar ideeën voor de nabije toekomst, wetende dat ze voor dit werk over enkele jaren zich te oud zal voelen om door te kunnen gaan. Over het missen van haar thuisland Oekraïne door de oorlog die nog steeds gaande is. Over haar meertaligheid en nog heel veel andere zaken. Ze vertrok de andere dag - een donderdag - naar het gekozen hotel en we spraken onderweg in de auto af dat ze de ochtend van vertrek uit Amsterdam terug zou keren om haar grote koffer op te halen. Met al die bagage zou ik haar dan per auto naar het vliegveld brengen. Denkend aan haar en schrijvend over haar voel ik de druk in mijn ballen alweer behoorlijk toenemen. 

Ze stuurde mij vanuit het hotel enkele korte video's met zichzelf (zorgvuldig opgemaakt en gekleed) en van haar kamer. Zowel het interieur als het uitzicht op de stad bij avond. Een gebaar dat ik erg kon waarderen. De volgende morgen vroeg ze mij per bericht of ik lekker geslapen had. Ik antwoordde bevestigend, met de aantekening dat ik haar wel gemist had aan tafel en naast mij in bed. Op mijn vraag of zij zich goed voelde en alles naar wens verliep kreeg ik te horen dat haar webpagina om klanten te werven uit de lucht was. Indien dat zo bleef zou ze weer naar mij toekomen voor de resterende dagen. Ik schreef haar dat ik er in dat geval aan dacht om foto's en schetsen in de nieuwe kimono van haar te maken als voorstudie voor een schilderij. Ze antwoordde dat, zoals het er op die avond uitzag, zoiets spoedig werkelijkheid kon worden. Om haar bijvoorbaat welkom te heten schreef ik terug dat ik haar echt miste en de wens had om haar te strelen en te zoenen. Bovendien zei ik hoe opmerkelijk het was te ontdekken hoeveel we met elkaar gemeen hadden, denkend aan tal van onderwerpen die de revue waren gepasseerd in zeer korte tijd.

Ik nam een douche, waste mijn haar, maakte een foto van mijzelf met natte haren en stuurde die aan het begin van die vrijdagavond naar haar. De reactie was dat ze mij een fantastisch persoon vond, leuk om te horen en ik zei dat ik van haar hetzelfde vond. Vervolgens kwam vrij snel de vraag of ik haar de volgende ochtend kon ophalen nadat ze de kamer zou hebben verlaten en dat beloofde ik. Haar Nederlandse webpagina was voorgoed verdwenen. Om die avond de tijd te doden keek ik naar een Franse film op TV, ('Demain Tout Commence') waarvan later bleek dat zij die ook gezien had en het eveneens een goede film vond. Denkend aan de dagen die gingen komen beloofde het een spannend en bijzonder weekeinde te worden!

Al heen en weer rijdend naar haar hotel genoot ik van de rijen bomen langs de weg die hun herfstige kleurenpracht toonden. Ook al was het zomer in mijn hart. Op het afgesproken tijdstip trof ik haar bij de ingang van het hotel en op weg naar mijn huis deden we stevig boodschappen, zodat we voor meerdere dagen voldoende eten en drinken hadden. Zij hield net als ik van vis en verse groente. Eigenlijk had ik voor die zaterdagavond een ticket voor een tamelijk erotische dansvoorstelling in de hoofdstad. Die was uitverkocht bleek on line, dus nog een ticket voor haar bemachtigen zat er niet in. Zou leuk geweest zijn die prikkelende voorstelling te kunnen delen. Dan maar hopen op een erotische belevenis bij mij thuis en geen theatervoorstelling elders. Die avond tafelden we uitgebreid en genoten we van gekookte mosselen en de muziek die zij had uitgekozen. Blues, dansmuziek en we keken ook naar verschillende clips die ik een flinke tijd geleden had gemaakt over flamengo muziek en dans in Singapore. 

Aan mijn oogopslag merkte zij heel goed hoe blij ik was om haar weer als gezelschap te hebben en beurtelings raakten we elkaar even aan of gaven we elkaar een kus. Die avond vloog om en diep in de nacht gingen we slapen, ze kroop dicht tegen mij aan, waarbij het heerlijk was om haar borsten, haar achterste en haar benen te voelen. Zondagochtend hadden we een uitgebreid ontbijt, meer een lunch eigenlijk en zij maakte een Turkse mix van ui, tomaat, paprika en ei. Dat smaakte goed, net als de yoghurt met blauwe bessen. Na het ontbijt maakte zij zich op en streek ze neer op bed als model, liggend met een aantal kussens. Eerst in haar lange zwarte velours gewaad en ook in de net verworven zwarte kimono. Om de stemming te vervolmaken had ik ook mijn kimono aangetrokken. Regelmatig ontblootte zij op mijn verzoek een borst en draaide ze haar hoofd in verschillende richtingen. Ik maakte foto's en van de pose die mij het meeste beviel maakte ik meerdere schetsen. Dat alles op vierkant formaat omdat ik voor het te maken schilderij een vierkant doek in gedachte had. Vanzelfsprekend had ik na deze sessie de neiging om haar plat te zoenen en ze beantwoordde mijn verlangen met te zeggen dat we de volgende dag, maandag dus, de tijd zouden nemen voor zoenen, massage en de ons bekende vrijpartij. Dat uitstel had te maken met het feit dat ze 's avonds uit eten ging met een kennis, die net als ik eigenlijk ooit een klant was, met dat verschil dat hij nooit seks met haar had gehad. Hij zocht nu en toen een gezelschapsdame, een escort zonder het bed in te duiken.

Ik sliep toen zij weer thuiskwam, ze had de reservesleutel gebruikt en na middernacht hoorde ik plotseling muziek, waardoor ik ontwaakte. Ik stond op, zag haar bij lamplicht aan tafel zitten en we raakten in gesprek tot diep in de nacht. En we dronken wederom witte wijn. Ze had een leuke avond gehad in een Grieks restaurant en ik was blij dat ze er weer was. In veel van onze gesprekken die dag en die nacht ging het over hoe zij opgroeide in Oekraïne, over onze ouders, over de oorlog met Rusland, over de talen die zij sprak (Oekraïens, Pools, Russisch, Turks en Engels uiteraard), over de door haar gewenste toekomst en over hoe lang ze dacht dit werk nog vol te kunnen houden. Over kunst, muziek, films en zo hoorde ik dat haar moeder beroepsmatig pianiste was en dat zij zelf viool had gespeeld. Daardoor luisterden we - ter illustratie - via Youtube naar favoriete viool- en cellosonates. 

We sliepen die maandagochtend tot het middaguur. Voor groter wederzijds genoegen stond ik even op om mijn tanden te poetsen en om mijn opkomende baard- en snorharen te scheren. Ik wilde nu graag de door haar gedane belofte verzilveren en dat wilde zij ook. We hadden alle tijd van de wereld en kwistig druppelde ik, toen zij was uitgekleed en op haar buik lag, overal welriekende massage olie. Ze gaf zich volledig over aan mijn rondwandelende handen en liet nu en dan via zachte geluidjes horen dat het allemaal naar wens was. Wanneer ik haar benen lichtjes spreidde en zeer gevoelige plekjes aanraakte kwam er geen verzet. Na enige tijd draaide zij zich om en ging in een soort Jezus houding liggen met gesloten ogen. Ik kuste, masseerde en betastte haar rond haar welgevormde borsten, raakte zachtjes haar tepels en masseerde nu haar benen aan de voorzijde, zodoende ook haar geschoren venusheuvel en schaamlippen niet onberoerd latend. Al kussend verplaatste ik mij naar beneden en verwende ik met mijn tong en vingers haar poort naar de hemel. Weer omhoog kruipend was ik dermate opgewonden, dat ik niet langer kon wachten om met mijn gezwollen roede zachtjes bij haar binnen te dringen. Haar reactie bemerkend deden we het juiste, ze kwam in beweging, hield mij vast en na niet al te lange tijd voelde ik tintelingen van genot door mijn hele lichaam. Een soort vulkanische uitbarsting volgde en weer was ik miljoenen zaadjes lichter. Ik kuste haar met prettige verwondering, keek haar in de ogen, kreeg bevestiging dat ook zij genoot en vervolgens drukte ik mijn oogholte op de hare, eerst links en toen rechts. Dat voelde en paste perfect en het duurde nog een flinke tijd eer ik haar onderlichaam wilde verlaten. Wat een goddelijke ervaring wanneer je een aimabele vrouw zo dichtbij je hebt en wanneer je reeds 3,5 jaar zonder relatie door het leven gaat.

Tijd voor ontbijt, nou ja brunch beter gezegd en luisterend naar Spaanse gitaarmuziek zaten we schaars gekleed glunderend te genieten van gekookte eieren, brood en yoghurt met gemengde vruchten. Aan tafel en op het balkon scheen de zon en ik maakte meerdere foto's van haar indrukwekkende verschijning, een volwassen engel in mijn ogen. Zonlicht dat achter haar hoofd naar binnenviel veranderde haar kapsel in een gouden waterval. Die middag ging grotendeels op aan luisteren naar muziek en gesprekken tussendoor. Ook maakten we bij droog weer een lange wandeling, net voor het vallen van de avond. Ik moest medicijnen afhalen bij een apotheek, zij had electronische sigaretten nodig en onze witte wijnvoorraad moest ook weer worden aangevuld. Al babbelend liepen we hand in hand langs de Amstel weer terug naar huis. Ik had beloofd om die avond te koken en na die wandeling, de gesprekken en luistersessies (al dan niet met videoclips), ging ik aan de slag in de keuken om een gezonde maaltijd voor te bereiden. Tijdens het gereed maken van de eettafel passeerden we elkaar veelvuldig met subtiele aanrakingen en kusjes op de wang of in de nek of op de handen of op de mond. De sfeer voelde goed, ondanks dat ik wist dat zij na het avondeten met een taxi een Duitse klant ergens in een hotel in de stad zou bezoeken. Dat hoorde nu eenmaal bij het vak dat ze deze jaren had gekozen en het was uiteraard ook de manier waarop waarop wij elkaar hadden leren kennen, gelukkig. Dus enige jaloerse gevoelens, die had ik niet en ik keek uit naar haar terugkeer die nacht. Dat werd behoorlijk laat. Ik sliep lichtjes toen zij thuiskwam en - net als de avond daarvoor - stond ik op om van elkaar en van de wijn te genieten, met nog steeds Spaanse gitaarmuziek. Het verbaasde mij hoeveel glazen zij naar binnen kieperde zonder dronken te worden. Ze liet mij weten hoe ze een man als op deze avond tegemoet kwam zonder haar eigenwaarde een deuk te bezorgen. In feite deed ze gedeeltelijk sociaal werk en we waren het met elkaar eens dat zonder sekswerkers de wereld meer problemen zou krijgen. Verder keek zij er naar uit om de komende week alle tijd en rust aan zichzelf te besteden, de wijn te laten staan en haar lichaam te verzorgen. 

 

Na een warme nacht samen in bed kreeg ik reeds weemoedige gevoelens, wetende dat zij die middag zou vertrekken naar Turkije, mij onverwachts met een soort van leegte achterlatend. Stap voor stap verdwenen haar spullen uit de badkamer en dat was nogal een collectie aan crêmes en make-up spullen. Wel stonden er tot op het laatst onze twee tandenborstels gebroederlijk naast elkaar en daar maakte ik een foto van. Ik had aangeboden om nog wat kleding te wassen, zodat ze schone en welriekende kleding kon inpakken om behoorlijk fris te kunnen gaan reizen. Daar gingen we, naar het vliegveld met één kleine en één grote, loodzware koffer. Voor hetzelfde geld was ik in die grote koffer gekropen om haar te kunnen vergezellen op de volgende bestemming. Ze had afspraken voor gezichts- en lichaamsbehandelingen om vervolgens op eigen houtje naar de zuidkust te gaan voor een meditatief verblijf van vier dagen. Van daaruit zou zij dan, weer fris en opgeladen, naar Zuid-Frankrijk vliegen om daar een aantal weken service te verlenen aan Franse mannen of buitenlanders ter plekke. Nu moet ik het doen met herinneringen, foto's, enkele video's en lieve berichten totdat - wellicht - ooit onze wegen elkaar weer kruisen. Wie weet. Allereerst ga ik binnenkort aan de slag met het schilderij waarin zij de hoofdrol speelt en waarme ik haar aantrekkingskracht en schoonheid zal proberen te verbeelden. 

Dat er wel iets speelt tussen ons, kon ik aflezen aan berichten de dagen na haar vertrek. Foto's en video's van de busreis naar de zuidkust, vragen hoe het met mij ging en regelmatig een goedemorgen of een welterusten wens met lieve symbolen, soms getypt, soms ingesproken. Zo hoor ik dan haar stem alsof ze naast mij zit of ligt! Nachtfoto's met volle maan. Panoramische video met een heldere en rustige zee. En ook zonder die berichten denk ik vele momenten aan haar en aan de afgelopen week, in meerdere opzichten. Haar glimlach, het samen luisteren naar muziek, soms dansend in huis, het toasten met klinkende wijnglazen, het openvallen van haar bovenkleding en dan zien dat ze geen bh draagt, haar elegante gebaren met de lange vingers die zij heeft, de zachtheid van haar huid, onze verstrengelde benen wanneer we gingen slapen, de warmte van haar achterste enzovoorts, te veel om op te noemen! Ik ben geloof ik gewoon verliefd op die vrouw, zonder te kunnen vermoeden hoe het verder gaat of juist niet verder gaat.

Tien dagen nadat ze bij mij was is er in elk geval dagelijks berichtenverkeer heen en weer, dat is al heel wat om langzaam af te kicken en om in een soort waakstand te vertoeven.








zaterdag 2 april 2022

Zorgen

 

La Bruguière - April 2022

Het is zonnig en ik zit op het terras voor het grote huis waar ik sinds februari dit jaar op kamers woon. Vergeleken met de maanden die zijn verstreken staat de zon nu iets hoger en is het ook een stuk warmer. Onophoudelijk zoemen bijen van bloem naar bloem, hoor ik vogels kwetteren, zingen, fluiten of hoe je dat geluid ook moet benoemen. Een heel verschil met de stadsgeluiden kortgeleden toen ik in Amsterdam was. Aldaar tringelende en piepende trams, rammelenden fietskettingen, geroezemoes op de druk bezochte terrassen, sirenes en zelfs pistoolschoten. Een woning ietsje verderop in de straat waar ik logeerde bleek 's nachts doelwit te zijn, twee nachten op rij notabene, kogelgaten in het venster achterlatend.

Mijn bezoek aan Nederland was vooral bedoeld om meerdere dagen mijn bejaarde moeder te bezoeken en dat is gelukt. Een van deze dagen vierden we haar 92e verjaardag, mijn broer was er ook die dag met twee van zijn dochters en een flinke lading cadeau's. Voor mij werd het echt tijd om haar te zien, de vorige keer was ruim een half jaar geleden. Ze was toen net verhuisd naar een zorg instelling in Arnhem. Noodzakelijkerwijs, haar mobiliteit en zelfstandigheid lieten duidelijk te wensen over, ze vereenzaamde zienderogen en auto rijden om boodschappen te halen of om andere winkels te bezoeken werd steeds meer een riskante onderneming. Het verschil tussen iemand overrijden en een verkeersdrempel nemen zou haar wellicht niet meer zijn opgevallen. Ik wist via mijn broer (die haar gelukkig vaker ziet doordat hij in Nederland woont) en via zorg rapportage on line dat moeders geheugen enorm achteruit ging en dat ze regelmatig de weg kwijt was, letterlijk en figuurlijk.

Gelukkig herkende ze mij wel en was ze heel blij mij in levende lijve te zien. Een stuk leuker dan een wekelijks telefoongesprek, al dan niet met videobeeld, waarbij ik dan slechts haar oor, een deel van het plafond of soms de helft van haar gezicht te zien krijg. Slechts één jaar geleden woonde zij nog zelfstandig en reed ze ook nog in haar auto. Dat is nu moeilijk voor te stellen. Ze loopt slecht en heel langzaam. Ze vergeet nogal veel, zoals het bedienen van haar mobiele telefoon, het aan- en uitzetten van de TV en meerdere malen zelfs waar haar kamer in de zorg instelling zich bevindt. Personeel treft haar dan verdwaald en verward aan in één van de gangen van het gebouw en zij helpen haar om haar woning terug te vinden. Het besef de weg kwijt te zijn maakt haar intens verdrietig en troost is op zulke momenten geen luxe. Maar dan vergeet ze ook dat ze getroost en geholpen werd en dat het personeel vriendelijk en enorm behulpzaam is. "Is dat zo?" vraagt ze mij meerdere keren. Ook wanneer ik benadruk dat ze op een heel goede plek in een uitstekende instelling is terecht gekomen. Met een sfeervol restaurant waar je uiterst vriendelijk geholpen wordt, met tal van activiteiten en faciliteiten, met een beschut terras en een joekel van een park naast de voordeur. Bovendien heeft haar ruime kamer ramen tot aan de vloer met uitzicht op de omringende natuur en zijn de meeste meubels, schilderijen en objecten mee verhuisd.

Mijn broer en ik vinden het belangrijk dat ze nu 24 uur per dag zorg krijgt indien nodig en dat ze wordt geobserveerd om te zien of ze haar medicijnen inneemt, of ze voldoende eet en drinkt, of ze klaar is om deel te nemen aan een activiteit en of ze lichamelijke verzorging nodig heeft. Zelf heeft ze niet meer de contrôle, zoals een jaar geleden en eerder nog wel het geval was. Een van mijn beste vrienden in Nederland schonk mij onlangs het boek "Klaar", geschreven door F. Starik en onder andere de aftakeling van diens moeder beschrijvend. Sleutelwoord is de herhaling en veel fragmenten zorgden voor herkenning van schrijnende situaties en van een soort machteloosheid. Niet alleen voor mij, ook de moeder van die vriend verkeert in een gelijksoortige situatie. Die moeders toch!

En zo kabbelt het verder. Per telefoon herhaalt mijn moeder genoegen en ongenoegen, zonder opmerkelijke of opzienbarende détails prijs te geven. Dat ze nog steeds erg moet wennen aan de nieuwe omgeving. Dat die mobiele telefoon steeds maar raar doet en niet hetgeen ze er van verwacht. Dat het niet meevalt om nieuwe mensen/medebewoners te leren kennen. Dat er wel erg veel hulp behoevende bewoners rond strompelen door het gebouw, alsof ze zelf nog hartstikke goed ter been is. Dat de meeste personeelsleden wel weten wie zij is, waar ze precies woont en hoe ze heet. Dat het lampje van het modum steeds groen brandt en of dat erg is. Dat ze haar ondanks alles komen halen om deel te nemen aan een activiteit of om andere redenen, zoals de kapsalon bezoeken. Ze beseft echter niet dat ze levensmiddelen op de vreemdste plekken opbergt, welke weekdag het is, dat een boeket bloemen graag water wil en of ze nou wel of niet heeft gegeten. En dat ze eigenlijk zelf eten en drinken kan kopen in de kleine winkel beneden in het gebouw. Wel begint ze te beseffen dat een winkel buiten de deur bezoeken tot het verleden behoort, net als zelf koken, auto rijden, kleding wassen en haar kamer schoonhouden. Dat maakt wel dat de dagen lang duren en veel op elkaar gaan lijken. Daarnaast vergeet ze vaak haar mobiele telefoon bijtijds op te laden, zodat ze regelmatig telefonisch niet te bereiken is en mijn broer en ik zich zorgen maken omtrent haar welzijn en eventuele verslechtering qua gezondheid. We wonen nu eenmaal niet om de hoek, allebei niet. Enkele jaren geleden bood ik haar aan om bij mij in Frankrijk te komen wonen, zodat ik kon koken en haar kon verzorgen wanneer nodig, maar daar zag ze toen geen brood in. Te ver weg van vrienden en bekenden en de haar vertrouwde omgeving vond zij toendestijds. Ik had echter de ruimte en de tijd om de daad bij het woord te voegen die periode, nu is alles anders, het zij zo, maar moeder baart nu wel zorgen...


zondag 5 december 2021

Voyage dans ma chambre d'Alès

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(D'après "Voyage dans ma chambre", Xavier de Maistre, 1794) 

Ce voyage a duré plus de 2 ans, de mi-Mai 2019 à mi-Octobre 2021, bien qu’interrompu deux fois par une hospitalisation pour une opération. La chambre faisait 36 m2, rangement et salle de bains compris, soit une surface au sol de 6 mètres sur 6, divisée par des cloisons. De temps en temps, il fallait marcher « à l’égyptienne », c’est-à-dire avec le corps de biais, d’autant qu’il y avait un lit de 2 mètres sur 2 au milieu de la pièce, ce qui équivaut à un obstacle de 4 m2 au milieu du séjour ! 

Pour mes amis, j’ai décrit ce logement comme une caravane sans roues, car en un rien de temps j’avais tout à portée de main : petite cuisine, machine à laver, four, petite table pour manger, livres et DVD, vêtements, chaussures, outils, salle de bains (même avec baignoire !), du matériel pour la peinture, ainsi qu’une table de travail avec imprimante et ordinateur. Ma fille m’a aidé en apportant une chaise de bureau qu’elle avait dénichée dans une poubelle près de la maison.
Dès que j’avais vu cet espace vide à ma première visite, j’avais trouvé l’atmosphère relativement agréable : murs peints en blanc, portes dans des tons gris neutres ; il y avait même un débarras avec des étagères, le chauffage central. Le seul inconvénient était un élément de cuisine très minime, et par conséquent, la première chose que j’ai faite après avoir eu les clés, a été de monter une cuisine plus fonctionnelle avec du bois que j’avais en réserve, de fabriquer des étagères, un plan de travail et une plaque de cuisson qui manquait. J’ai peint le tout de couleur anthracite, commençant ainsi à améliorer l’espace pour plus de confort au quotidien, en installant rideaux et lampes, plus un projecteur pour visionner des films sur grand écran. J’y ai ajouté une table de patio avec chaises pliantes pour recevoir les visiteurs, vu qu’on ne peut pas dignement les inviter à s’installer sur le lit, sauf exceptions !


En y vivant au quotidien, avantages et inconvénients sont apparus. Tout d’abord l’avantage d’un loyer relativement bas pour quelqu’un comme moi, aux revenus limités. Ensuite, la commodité de pouvoir nettoyer le tout en 15 mn avec un balai et un aspirateur (d’occasion), et celle de parcourir de courtes distances pour cuisiner et manger ! Fenêtres orientées à l’Est, donc toujours du soleil le matin par beau temps dans l’appartement. Si j’étais fatigué ou avec des douleurs musculaires, possibilité d’un bain pour chouchouter le corps. La détente avec les films en grand format projetés sur le mur, avec un bon son.
Puis l’hiver est arrivé, la température a considérablement baissé parfois jusqu’à zéro, et il s’est avéré que la pièce pouvait à peine être chauffée. En effet, c’est un immeuble des années 70 avec beaucoup de béton et un plancher non isolé ; je suis situé au rez-de-chaussée, dans un appartement sans voisins directs, et à côté d’un long mur adjacent à l’entrée laissant pénétrer le froid. Sans compter une très vieille chaudière (qui a depuis été renouvelée), et des radiateurs qui ne remporteront jamais un prix de beauté ! Ces hivers là, je portais des sous-vêtements thermiques, j’enfilais des gilets épais, et je plaçais un radiateur électrique à bain d’huile près des jambes pour ressentir encore un peu de chaleur.  Néanmoins, dormir dans ce froid n’était pas un problème avec une couette convenable.
Le deuxième inconvénient concernait mon métier : peindre des tableaux, au moins dans un format auquel j’étais habitué, une toile d’un mètre carré minimum. Or, ce n’était tout simplement pas possible dans cet appartement, d’abord parce qu’il fallait pouvoir prendre du recul pour évaluer la toile en cours de travail ; ensuite il n’y avait pas de place pour la poser par terre, mon lit n’étant pas un lit gigogne. Je n’avais donc pas d’autre choix que de travailler à petite échelle, ce que j’ai fait. Ah, … comme j’ai regretté le studio que j’avais auparavant à Amsterdam, à Bali, puis au château en France ! … 


Debout dans cet espace limité actuel, je me mettais à fantasmer en voyageant virtuellement par ordinateur, puisque heureusement la connexion internet était bonne, surtout avec la fibre optique. Je me sentais comme un vrai surfeur sur les ondes électroniques ! Par exemple, j’allais régulièrement à Amsterdam, je retournais à Bali (où Google Streetview fut également disponible entre temps), dans la villa où j’habitais. J’ai survolé des paysages magnifiques et particuliers à l’intérieur et à l’extérieur de l’Europe. J’ai suivi les informations du monde entier, et, grâce à des amis, j’ai pu regarder d’intéressantes émissions de télévision néerlandaises et/ou suivre l’actualité. Plus de 6 mois plus tard, en Mars 2020, le Covid-19 a fait son apparition, et je n‘ai pas tardé à être condamné, comme beaucoup d’autres, à rester confiné à l’intérieur. Tout au plus je sortais pour acheter des produits de première nécessité ; ainsi, pendant longtemps, je n’ai vu que le personnel du supermarché le plus proche. A chaque sortie, il fallait remplir une attestation expliquant pour quel motif on quittait la maison. Cependant, toutes sortes de messages humoristiques passés par divers médias ont permis de garder le moral, même si, dans mon cercle d’amis, tout le monde a trouvé la situation étrange et incertaine. Les personnes disposant d’un jardin, d’un balcon ou d’une terrasse, ainsi que celles ayant un chien furent celles qui se plaignirent le moins, étant privilégiées pour être en extérieur.

Mon évasion - pour interrompre ce voyage à travers une pièce - s’avéra inattendue.
Au printemps, je me suis soudain senti étouffer ; j’ai alors pensé qu’il s’agissait peut-être d’un des symptômes du Covid-19. M’asseoir, m’allonger, marcher dans la pièce n’a pas aidé ma respiration, et après plus d’une heure ainsi, j’ai décidé d’appeler une ambulance. Sur une civière d’hôpital une heure plus tard, j’ai passé la nuit en observation sous oxygène. Un cardiologue de garde a décidé le lendemain matin que j’avais besoin d’un examen cardiaque complet pour vérifier vaisseaux et ventricules avec une minuscule caméra. Cela devait avoir lieu dans un autre hôpital de Nîmes plus spécialisé. En fait, mon propre cardiologue avait déjà préconisé un tel examen, mais la pandémie et les annulations de traitements associés avaient interrompu le processus. Après une heure de route en ambulance, le bilan cardiaque a finalement pu être réalisé le jour même en situation d’urgence, grâce aussi à toutes les annulations d’opérations non essentielles. La conclusion en fut que je devais subir rapidement une intervention chirurgicale pour fournir à mon cœur 4 diversions que l’on appelle « pontages ». Au réveil de l’examen, je n’avais aucune idée de ce dont parlait le médecin ; j’ai donc hoché la tête en signe d’accord. Ce n’est qu’à mon retour en service de soins cardiaques que j’ai pu trouver en ligne ce dont il s’agissait, et ce fut bien sûr un choc, d’autant plus que je n’ai pas pu recevoir de visite pour partager cette nouvelle, car le chagrin partagé est finalement un demi chagrin. Après deux jours de solitude - bien que le personnel soignant ait été très attentionné - j’ai accepté le destin et j’ai tout laissé venir à moi, y compris le fait qu’il faille m’ouvrir la poitrine et que des vaisseaux seraient également transplantés de mes jambes. L’opération et la convalescence se sont bien passées, mais un retour dans ma chambre n’était pas encore envisageable. La rééducation a eu lieu dans une clinique spécialisée d’Avignon. Trois semaines de vélo, des exercices de respiration, de nombreux médicaments, un contrôle des cicatrices, et me voilà à nouveau un homme libre ! On peut dire que j’ai utilisé la période de confinement de manière très efficace, car à la sortie de la clinique il y a eu des mesures d’assouplissements de la part du Gouvernement pour augmenter la liberté de circuler de chacun.

Pourtant, en parlant de liberté de mouvements, celle-ci restait - sauf dans ma tête - très limitée dans ma pièce, et je dépendais de cet espace pour la poursuite de la récupération, qui s’est d’ailleurs bien passée. Ce qui m’a fait du bien, à l’hôpital et après sa sortie, ce fut d’écrire des « Haïkus », puis de les publier dans un petit livret à vendre aux amis et connaissances. Textes sur le virus Corona, sur les saisons et les découvertes de la chirurgie cardiaque. Un couple d’amis m’a aidé à en sortir également une version française.
A l’automne 2020, j’ai rencontré une infirmière résidant à Antibes, et cela s’est transformé en une histoire d’amour de courte durée ; j’étais prêt pour cette nouvelle étape de la vie après avoir réparé mon cœur défaillant. Au vu des mois précédents, cela ne pouvait certainement pas faire de mal d’avoir une infirmière à proximité ! Cependant, début 2021, elle a brusquement cessé tout contact lorsqu’elle a vu que je semblais bien tenir à elle. Six mois se sont ensuite écoulés jusqu’à ce qu’elle me recontacte cet été et me demande si je souhaitais la revoir. Bon, je le voulais. Mais tout d’abord, je suis parti naviguer en Grèce avec un ami hollandais. A mon retour, elle paraissait semble-t-il avoir résolu son problème : elle avait, dit-elle, trouvé du travail près de chez moi et paraissait prête à tourner le dos à Antibes. Elle expliquait que la distance (3 h 30 de route entre nos lieux respectifs de résidence) avait contribué à mettre fin à notre relation initiale. Nous avons discuté et eu l’idée de chercher un endroit où rester ensemble, sachant également que ma chambre étant déjà petite pour une seule personne était donc encore moins habitable pour deux. Nous avons finalement trouvé une maison qui remplissait toutes les conditions idéales et avons déménagé toutes les choses utiles dans cette nouvelle habitation ; ma pièce d’Alès ne servirait désormais « que » d’atelier pour peindre et stocker mes œuvres. Cette nouvelle aventure à deux a pourtant en partie échoué. En effet, pour toutes sortes de raisons, ma partenaire s’est très vite effondrée moralement et a choisi de reprendre ses affaires pour rester un moment en famille à Lyon, tout en annulant du même coup son nouveau travail à proximité.
Mon voyage autour de ma chambre s’est par là même en grande partie terminé puisque j’habite désormais une vraie maison avec terrasse, un petit jardin, chambre d’amis et une pièce à vivre très agréable. De cette façon, la pandémie peut continuer si nécessaire !
La contrepartie, c’est que je dois essayer absolument d’augmenter mes revenus, et je m’y emploie comme un fou, si je veux pouvoir payer le loyer et les frais associés chaque mois. Pour commencer, j’ai converti tous les éclairages en lampes LED qui consomment peu d’énergie, et je ne chauffe que le salon. Chaque petit geste compte !

dinsdag 23 november 2021

Reis door mijn kamer in Alès

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(Naar aanleiding van "Voyage dans ma chambre", Xavier de Maistre, 1794)

Ruim twee jaar heeft die reis geduurd, van half mei 2019 tot half oktober 2021. Weliswaar met een onderbreking omdat ik twee maal werd opgenomen in een ziekenhuis voor een operatie. De kamer was 36 vierkante meter, berging en badkamer meegeteld. In feite een vierkant vloer oppervlak, 6 bij 6 meter om precies te zijn, opgedeeld door scheidingswanden. Je moest nu en dan "Egyptisch" lopen, zeg maar met een gedraaid lijf. Vooral omdat midden in de ruimte een bed van 2 bij 2 meter stond, dat komt neer op een obstakel van 4 vierkante meter, midden in het woongedeelte. 

Voor vrienden omschreef ik het onderkomen als een caravan zonder wielen, in een handomdraai had ik alles bij de hand: kleine keuken, wasmachine, oven, kleine eettafel, boeken en DVD's, kleding, schoenen, gereedschap, badkamer (zelfs met ligbad!), materiaal om te schilderen en een werktafel met printer en computer. Mijn dochter hielp mij aan een bureaustoel die ze bij het afval zag staan vlakbij de woning. Bij de allereerste bezichtiging, toen de ruimte leeg was, vond ik de sfeer voldoende aantrekkelijk. De muren waren wit geverfd, de deuren in neutrale grijstonen, er was een berging met legplanken, centrale verwarming en de enige tegenvaller was een wel heel miniem keukenblok. Dus het eerste wat ik deed toen ik de sleutel op zak had, was met hout dat ik in een opslag had liggen een keuken samenstellen, met legplanken, een werkblad en een kookplaat, want die ontbrak ook. Dat allemaal geschilderd in anthraciet kleur en zo begon de ruimte te verbeteren voor het hebben van dagelijks gebruiksgemak. Gordijnen en lampen opgehangen, een projector geïnstalleerd om grootbeeld films te kijken en een terrastafel met klapstoelen geplaatst om daar te kunnen eten en eventueel bezoek te kunnen ontvangen. Je kunt nu eenmaal niet iedere bezoeker uitnodigen om op het bed te gaan liggen, uitzonderingen daargelaten. 

Tijdens het wonen aldaar kwamen de gemakken en de ongemakken aan het licht. Allereerst het gemak van een relatief lage huur, dat soort woningen zijn bedoeld voor mensen met een beperkt inkomen, zoals ik. Tweedens was het praktisch goed te doen om het geheel schoon te houden of schoon te maken. Met bezem en een (tweedehands) stofzuiger was je binnen een kwartier klaar. En verder, ook om te koken en te eten hoefde je slechts korte afstanden af te leggen. En de ramen waren gericht op het oosten, dus bij mooi weer altijd een stralende ochtendzon in huis. Was ik moe of had ik spierpijn, dan deed een ligbad wonderen om het lijf te verwennen. Om te ontspannen keek ik films op groot formaat geprojecteerd op de muur en met goed geluid. 

Toen werd het winter, zakte de buitentemperatuur aanzienlijk, soms tot rond de nul graden Celcius en zo bleek dat de ruimte nauwelijks warm te krijgen was. Tja, een gebouw uit de zeventiger jaren met veel beton en een niet geïsoleerde vloer, benedenwoning zonder aangrenzende, stokende buren en een lange wand die aan het entreegebied grenste, dat hielp ook niet om warm te worden. Plus een heel oude verwarmingsketel (die inmiddels is vernieuwd) en dito radiatoren, die bovendien nooit een schoonheidsprijs zullen winnen. Die winters daar heb ik thermisch ondergoed gedragen, dikke vesten aangetrokken en bij mijn benen een electrische radiator (gevuld met olie) geplaatst om toch iets van warmte te voelen. Slapen bij die kou was geen probleem met een fatsoenlijk dekbed om onder te kruipen. Het tweede ongemak betrof mijn werk: schilderijen schilderen. Althans op een formaat dat ik gewend was, een doek van minstens een vierkante meter. Dat kon daar gewoon niet, ook omdat je tijdens het werk achteruit moet kunnen lopen om het doek in wording te beoordelen. Om het op de grond neer te leggen, daar was geen plaats voor, mijn bed was geen opklapbed. Dus zat er niets anders op dan op klein formaat te werken en dat heb ik gedaan. Maar wat miste ik het atelier dat ik voorheen wel had, zowel in Amsterdam, in Bali als in het kasteel in Frankrijk. 

Des te meer hield ik mij bezig en staande met fantaseren in die beperkte ruimte en vooral door virtueel te reizen per computer, want de internet verbinding was prima, helemaal toen ik een glasvezel verbinding kreeg. Ik voelde me een heuse surfer op de electronische golven. Zo ging ik regelmatig naar Amsterdam en weer even terug naar Bali, waar intussen Google Streetview ook was geweest, zelfs tot aan de villa waar ik woonde. Ik vloog over fraaie en bijzondere landschappen in en buiten Europa. Ik zag het nieuws wereldwijd en met hulp van vrienden kon ik meekijken naar Nederlandse televisieprogramma's die de moeite waard waren en/of de actualiteit volgden. Ruim een half jaar later, begin 2020, begon Covid-19 huis te houden en het duurde niet lang tot ik veroordeeld werd, zoals vele anderen, tot binnen blijven. Hooguit de deur uit om eerste levensbehoeften aan te schaffen en zo zag ik gedurende lange tijd slechts het personeel van de dichtstbijzijnde supermarkt. Je was bij iedere stap buiten de deur verplicht om een formulier in te vullen en bij je te dragen ter verklaring waarom je je huis had verlaten. Wel kwamen er via verschillende media allerlei grappige berichten binnen om de moed er in te houden en binnen mijn vriendenkring vond iedereen de toestand merkwaardig en onzeker, ook buiten Frankrijk. De mensen met een tuin, balkon of terras en ook zij met een hond klaagden het minst over dat verplichte thuiszitten. Die hadden een mogelijkheid tot ontsnappen. 

Mijn ontsnapping - ter onderbreking van de reis door de kamer - was een onverwachte. Ik voelde mij in het voorjaar plotseling heel benauwd en dacht dat het een van de symptomen van Covid-19 zou kunnen zijn. Zitten, liggen, rondjes door de kamer lopen hielpen niet om beter te kunnen ademen en na ruim een uur besloot ik een ambulance te bellen. Die kwam en weer een uur later lag ik op een brancard in het ziekenhuis waar ik een nacht verbleef ter observatie en waar ik zuurstof kreeg toegediend. Een dienstdoende cardioloog oordeelde de volgende ochtend dat ik een gedetailleerd hart onderzoek nodig had, waarbij ze met een miniscule camera je vaten en hartkamers kunnen checken. Dat moest echter plaats vinden in een ander meer gespecialiseerd ziekenhuis in Nîmes en eigenlijk had mijn eigen cardioloog eerder al op zo een onderzoek aangedrongen, maar de pandemie en bijbehorende afzeggingen ter behandeling had roet in het eten gegooid. Per ambulance was het een klein uur rijden en nog dezelfde dag vond het onderzoek plaats, dat kon dan weer wel snel dankzij al die afzeggingen en vanwege de urgentie. Ik zal veel details achterwege laten, maar de conclusie was wel dat ik spoedig geopereerd diende te worden om mijn hart van 4 omleidingen te voorzien. In het Frans heet dat "pontages" en aanvankelijk had ik - wakker wordend van het onderzoek - geen idee waar die arts het over had, ik knikte gewoon instemmend. Pas terug op de afdeling hartbewaking kon ik on line vinden waar het werkelijk over ging en dat was natuurlijk schrikken. Te meer omdat ik geen bezoek kon ontvangen om dit nieuws te delen, gedeelde smart is uiteindelijk halve smart. Na twee eenzame dagen - alhoewel het verzorgend personeel alleraardigst was - heb ik het lot geaccepteerd en alles over mij heen laten komen, ook het feit dat mijn borstkas opengezaagd zou worden en dat er tevens vaten uit mijn benen zouden worden getransplanteerd. De operatie en het herstel verliepen goed, maar een reis terug naar mijn kamer in Alès zat er nog niet in. Eerst revalideren in een speciale kliniek en dat was in Avignon. Drie weken fietsen, ademhalings oefeningen, talrijke medicijnen, controle van de littekens en toen was ik weer een vrije jongen. Je zou kunnen zeggen dat ik de "lockdown" periode zeer efficiënt heb benut, want toen ik de kliniek verliet kwamen er ook versoepelingen ter vergroting van ieders bewegingsruimte.

Maar over bewegingsruimte gesproken, die bleef - behalve in mijn hoofd - zeer beperkt in de kamer en ik was op die ruimte aangewezen voor verder herstel, hetgeen overigens goed ging. Wat mij mede goed heeft gedaan, in het ziekenhuis en erna, was het schrijven van "haiku's" en die vervolgens uit te brengen in een boekje in kleine oplage om aan vrienden en bekenden te verkopen. Teksten onder andere over het corona virus, over de seizoenen en over de bevindingen rond de hart operatie. Een bevriend echtpaar heeft mij geholpen om ook een Franse versie uit te kunnen brengen. In het najaar van 2020 liep ik een verpleegkundige tegen het lijf en dat werd een kortstondige liefdesrelatie, daar was ik wel aan toe na het repareren van mijn gebroken hart. En gezien de maanden die er aan voorafgingen kon het zeker geen kwaad een verpleegkundige in de buurt te hebben. Maar begin 2021 hield het contact plots op, helaas want ik vond haar sympathiek. Dan maar geen relatie en zo ging het een half jaar lang. Totdat zij in de zomer ineens weer contact opnam en vroeg of ik haar weer wilde gaan zien. Nou, dat wilde ik best, eerst ging ik nog varen in Griekenland met een Nederlandse vriend, maar daarna zou geen probleem zijn. Ze had werk gevonden bij mij in de buurt vertelde ze en zij was er ook aan toe om Antibes - waar zij woonde en werkte - de rug toe te keren. Of ze dan voor een tijd bij mij kon logeren. De afstand - 3,5 uur rijden tussen onze woonplek - had ook bijgedragen om de relatie stop te willen zetten in haar ogen. Al pratende kwamen we op het idee gezamenlijk een onderkomen te gaan zoeken/vinden, ook vanuit de wetenschap dat mijn kamer al aan de kleine kant is voor één persoon, laat staan voor twee. Laat dat nou gelukt zijn, een huis dat aan alle voorwaarden voldeed en zodoende verhuisden we haar en veel bruikbare spullen vanuit mijn kamer, die nu "slechts" dienst zou gaan doen als atelier om te schilderen en om mijn werk op te slaan. Laat het nou ook gedeeltelijk mislukt zijn, want om allerlei redenen stortte zij vrij snel in en verkoos haar spullen wederom in te pakken en een tijd bij familie in Lyon te gaan verblijven. Die baan in de buurt heeft ze afgezegd. En zo is mijn reis door de kamer grotendeels beëindigd en woon ik nu in een echt huis met terras, kleine tuin, logeerkamer en een heel aangename woonkamer. Zo mag die pandemie voortduren als het nodig is, ik moet alleen als een gek proberen mijn inkomsten zien te vergroten wil ik maandelijks de huur en bijbehorende kosten kunnen betalen. Om te beginnen heb ik alle verlichting omgezet in LED lampen die weinig vermogen verbruiken. En ik verwarm alleen de woonkamer, alle beetjes helpen!